Το μαργαριτάρι είναι μεταξύ των πλέον διαχρονικών, κλασικών και πολύτιμων λίθων στον κόσμο. Σε όλη την ιστορία, αυτός ο ευγενής πολύτιμος λίθος συνδέεται με τη σοφία, τον πλούτο, την καθαρότητα, τον ρομαντισμό και το μυστήριο.. Στη Ρώμη, τα μαργαριτάρια θεωρήθηκαν το απόλυτο σύμβολο του πλούτου και του καθεστώτος. Οι Έλληνες τα εκτίμησαν για την ομορφιά τους και τα θεωρούσαν σύμβολα της αγάπης και του γάμου. Οι Μεσαιωνικοί ιππότες φορούσαν το μαργαριτάρι στη μάχη ως φυλαχτό από τον τραυματισμό. Και κατά τη διάρκεια της Αναγέννησης, ορισμένες ευρωπαϊκές χώρες απαγόρευαν σε όλους εκτός των ευγενών το δικαίωμα να το φορέσουν.
Αν και το μάζεμα του μαργαριταριού εξαρτάται από τους δυτες που βουτούν στα βάθη των ωκεανών για την ανάκτηση αυτών των θησαυρών, η συντριπτική πλειοψηφία των μαργαριταριών σήμερα καλλιεργούνται, εισάγοντας χειρουργικά μια μικρή χάντρα μέσα στα στρείδια. Αν και στις φάρμες μαργαριταριών παράγεται μεγάλος αριθμός στρειδιών, μια πέρλα ποιότητας είναι ένα σπάνιο γεγονός. Εκτιμάται ότι τα μισά των στρειδιών δεν επιβιώνουν - και ανάμεσα σε εκείνα που επιβιώνουν, μόνο το 20% φέρει εμπορεύσιμα μαργαριτάρια.
Όταν πρόκειται να αγοράσετε μαργαριτάρια, υπάρχουν 5 παράγοντες που καθορίζουν την αξία τους. Αυτοί είναι:
- Λάμψη (λαμπρότητα της επιφάνειας)
- Καθαρότητα επιφανείας (απουσία κηλίδων, εξογκωμάτων ή ρωγμών)
- Σχήμα (σε γενικές γραμμές, όσο πιο στρογγυλεμένo το μαργαριτάρι, τόσο ψηλότερη η τιμή του)
- Χρώμα (τα μαργαριτάρια έρχονται σε σχεδόν κάθε απόχρωση του ουράνιου τόξου)
- Μέγεθος (ο μέσος όρος είναι 7-7,5 χιλιοστά, αλλά μπορούμε να τα συναντήσουμε σε μεγέθη από 1 χιλιοστό ως και 20 χιλιοστά).
Επειδή μαργαριτάρια είναι μαλακά χρειάζονται ιδιαίτερη φροντίδα. Φυσικά έλαια από το δέρμα, καθώς και σπρέι για τα μαλλιά, λοσιόν και καλλυντικά, μπορεί να θαμπώσουν τη λάμψη τους. Όπως και άλλοι λίθοι, θα πρέπει να καθαρίζονται με ένα βρεγμένο μαλακό πανί και να αποθηκεύονται μακριά από άλλα κοσμήματα, για να αποφύγουμε το γρατσούνισμα. Επίσης, αποφύγετε να τα φέρετε σε επαφή με δραστικές χημικές ουσίες, οι οποίες μπορεί να διαβρώσουν την επιφάνειά του.
6 σχόλια:
Πριν 20 χρόνια είχα επισκεφθεί την Ταυλάνδη, την χώρα των μαργαριταριών! Ήταν πολύ όμορφα και φθινότερα απο το να τ'αγόραζες στην Ευρώπη...μετάνιωσα που δεν πήρα,βέβαια τα οικονομικά ήταν περιορισμένα και έτσι τα μαργαριτάρία έμειναν στην ανάμνηση!
Ωραίο το πόστ σου Δροσοσταλίτσα μου!
Πολύ κατατοπιστικό το άρθρο σου Δροσοσταλίτσα! Λατρεύω τα μαργαριτάρια! Αυτή η ματ λάμψη της πέρλας μου φαίνεται τόσο ελκυστική!
Και για τα μαύρα μαργαριτάρια?
Ξέρεις κάτι γι αυτά?
Πάντως τα άσπρα μου αρέσουν πολύ περισσότερο!
Πριν από πολλά χρόνια είχα αγοράσει ένα κολιε από την Ταιβάν.
Η τιμή του πολύ φτηνή.
Το έχω τυλιγμένο σε βελούδινο πανάκι για... επισήμους εξόδους!
Τι ωραία μας τα λες Δροσοσταλίτσα!
Καλησπέρα φιλες μου αγαπημένες!
Τι όμορφα τα μαργαριτάρια... Ακόμα δεν έχω αλλα ευελπιστώ να κληρονομήσω της μαμάς μου!
:)
Θα φτιάξω και μια ανάρτηση για τα μαυρα μαργαριτάρια... να μην μείνουν παραπονεμένα.. ειναι και τόσο ελκυστικά!
Σας φιλώ
Καλό απόγευμα
πολύ όμορφη και αναλυτική η αναρτησή σου δροσοσταλίτσα.
ευχαριστούμε πολύ
φιλια και καλό σ/κ
Δημοσίευση σχολίου